JEHOWIŚCI: Kim oni są, jak żyją i co jest dla nich charakterystyczne?

Czy zdarzyło ci się kiedyś, że dwóch nieznajomych zadzwoniło do twojego domu i przyszło, aby przekonać cię, abyś dzięki ich społeczności wybrał właściwą ścieżkę życia? Prawdopodobnie miałeś do czynienia ze Świadkami Jehowy. Jest to jedna z najaktywniejszych religii misyjnych, której wyznawcy szerzą swoje nauki praktycznie wszędzie, czy to na ulicy, na przystanku autobusowym, w metrze czy w domach. Jak żyją Świadkowie Jehowy i w co wierzą?

Kim są Świadkowie Jehowy?

Świadkowie Jehowy to ruch religijny oparty na własnym tłumaczeniu Biblii. Członkowie tego stowarzyszenia uważają się za jedynych prawdziwych chrześcijan i dystansują się od innych kościołów. Jednak sytuacja jest również odwrotna i niektóre duże kościoły chrześcijańskie twierdzą nawet, że Świadkowie Jehowy są sektą. Powodem tych negatywnych relacji między Świadkami Jehowy a innymi kościołami jest to, że Świadkowie Jehowy natomiast nie uważają Jezusa Chrystusa za część Trójcy Świętej.

Co więcej, Świadkowie Jehowy, w przeciwieństwie do innych kościołów, nie wierzą w nieśmiertelność duszy ani w samo piekło. Zamiast tego ich doktryna głosi, że Bóg ukarze złych ludzi śmiercią bez dalszych perspektyw na życie w przyszłości. Oznacza to najprościej, że Jehowiści wierzą w tak zwaną wieczną zagładę. Zatem, zgodnie z ich przekonaniem, nie ma nadziei dla złych ludzi i złych dusz.

W co wierzą Jehowiści?

Świadkowie Jehowy wierzą w jedynego prawdziwego Boga, którym jest Jehowa. Jest to konwencja nazewnictwa oparta na hebrajskich i aramejskich tekstach religijnych, gdzie imię Boże wyrażane jest tetragramem JHVH (w oryginale הוהי). Oprócz swojego imienia określa się Go także różnymi tytułami, takimi jak Stwórca, Pan czy Wszechmogący.

Jeśli chodzi o Jezusa Chrystusa, choć Świadkowie Jehowy nie postrzegają go jako części Trójcy Świętej, szanują go i postępują zgodnie z jego naukami. Członkowie ruchu uważają Chrystusa za syna Bożego, gdyż Bóg stworzył go tak samo, jak stworzył Adama. Jednak według ich interpretacji Jezus powstał na długo przed przyjściem na świat w Betlejem. Do tego czasu istniałby w postaci niebiańskiej istoty duchowej. Co więcej, od 1914 roku uważają go za króla królestwa Bożego w niebie.

Ruch Świadków Jehowy również wierzy, że dusza po śmierci nigdzie nie odchodzi. Według ich nauk zaledwie 144 000 ludzi zostanie pewnego dnia zmartwychwstałych i wysłanych do nieba, gdzie będą razem królować u boku Jezusa w samym królestwie Bożym. W rzeczywistości uważają niebo za miejsce, w którym żyją tylko Jehowa, Jezus, aniołowie i ustanowiony przez Boga rząd. To zdaniem Świadków Jehowy pewnego dnia spełni zamierzenie Boże, którym jest zastąpienie panowania człowieka na Ziemi.

Kiedy powstała działalność Świadków Jehowy?

Wspólnota Świadków Jehowy została założona w Stanach Zjednoczonych na początku lat siedemdziesiątych XIX wieku pod pierwotną nazwą Badaczy Pisma Świętego. Została założona przez grupę wierzących, których życiową misją było studiowanie Pisma Świętego. Byli to przede wszystkim wyznawcy tak zwanego ruchu adwentystycznego.

Do współzałożycieli tego religijnego stowarzyszenia należał m.in. kaznodzieja Charles Taze Russell, którego wysiłki doprowadziły do wydania w roku 1879 wydawanego do dziś miesięcznika Strażnica głoszącego królestwo Jehowy. W roku 1881 reformator ten został następnie prezesem Towarzystwa Traktatowego Strażnica, które założył wraz z kilkoma innymi członkami.

Podczas swojej kadencji Charles Taze Russell zajmował się przede wszystkim pisaniem i publikowaniem, a jego książki i artykuły o tematyce religijnej odniosły znaczny sukces. Jego najsłynniejsze dzieło, Studium tekstów, zostało przetłumaczone na wiele języków i rozprzestrzeniło się w różnych krajach na całym świecie.

Co ciekawe, publikacja ta przyciągnęła uwagę czytelników na całym świecie, przede wszystkim ze względu na rozdział omawiający koniec świata, który według Russella nastąpi w 1914 r. (28 lat po pierwszym opublikowaniu książki). Choć w tym czasie nie było apokalipsy, to jest to rok, w którym wybuchła I wojna światowa.

W roku 1916, kiedy zmarł Charles Taze Russell, Towarzystwo przeżywało trudne chwile. W tym czasie zaczęły szaleć spory o to, kto przejmie przywództwo w Towarzystwie, w wyniku czego około 50 000 studentów, czyli mniej więcej trzy czwarte członków, stopniowo opuściło ruch do 1931 r. W tym samym roku pod przewodnictwem nowego prezesa stowarzyszenia Josepha F. Rutherforda nazwę ruchu zmieniono na obowiązującą do dziś nazwę Świadkowie Jehowy.

Podobnie jak jego poprzednik, Joseph F. Rutherford przepowiedział wówczas koniec świata, który ponownie nie nastąpił, a Towarzystwo ponownie utraciło znaczną część swoich członków w wyniku późniejszych konfliktów. Ta kontrowersyjna postać spędziła nawet trochę czasu w więzieniu za krytykę zaangażowania Stanów Zjednoczonych w I wojnę światową. Po wyjściu na wolność wrócił jednak na swoje stanowisko i założył czasopismo „Przebudźcie się!”, które ukazuje się do dziś.

Struktura organizacyjna firmy

Świadkowie Jehowy nie uznają nadawania tytułów kościelnych, ponieważ nie uważają, że jest rzeczą słuszną, aby ktokolwiek poprzez te stopnie wywyższał się ponad innych. Zamiast tego mają w swoim ruchu tak zwany korpus przywódczy Świadków Jehowy, składający się z członków, którzy poddali się Jehowie i przyjęli Jego ducha. Członkowie ci mają następnie za zadanie udzielać wskazówek innym Świadkom Jehowy na całym świecie.

Rada Przywódców Świadków Jehowy nadzoruje między innymi przygotowanie materiałów wykorzystywanych w nauczaniu w szkołach i na zebraniach. Przede wszystkim jednak udzielają swoim członkom wskazówek dotyczących głoszenia, a także są odpowiedzialni za nadzorowanie sposobu postępowania z dobrowolnymi datkami.

Ponadto jeśli chodzi o organizację działalności Świadków Jehowy, każdy członek tego zboru jest odpowiedzialny za jeden lub więcej z sześciu komitetów powołanych w celu nadzorowania działalności ruchu. Poszczególne komitety skupiają się na konkretnych obszarach działalności, za które również są odpowiedzialne. Do tych jednostek organizacyjnych należą:

• Komitet Personalny,
• Komitet Służby,
• komitet pedagogiczny,
• komitet redakcyjny,
• Komitet Koordynatorów,
• komitet wydawniczy.

Świadkowie Jehowy: zasady rządzące życiem w ruchu

Jak wynika z pierwotnej nazwy ruchu (Badacze Pisma Świętego), życie Jehowców opiera się przede wszystkim na studiowaniu Pisma Świętego, co należy do codziennych obowiązków członków tego stowarzyszenia. Ponadto członkowie ruchu mają za zadanie szerzyć swoją wiarę wśród innych ludzi. Dlatego zazwyczaj przy drzwiach swojego domu lub mieszkania znajdziesz Jehowistę z napisem „Strażnica” lub „Przebudźcie się!” magazyn w dłoni. Ale można też zostać przyłapanym na ulicy lub czekaniu na autobus.

Każdy Świadek Jehowy może spędzać swój wolny czas według własnego uznania. Musi się jednak zachowywać tak, aby nie było to sprzeczne z jego wiarą. Oznacza to na przykład niechodzenie do placówek, w których zażywa się narkotyki lub praktykuje się niemoralność. Oprócz spotkań z przyjaciółmi i rodziną, uprawiania sportu, spacerów na łonie natury i innych normalnych codziennych zajęć, część wolnego czasu spędza także w kościołach.

Czy Jehowiści obchodzą Boże Narodzenie i Wielkanoc?

Zarówno Boże Narodzenie, jak i Wielkanoc to ważne święta w życiu chrześcijan. A co ze Świadkami Jehowy? Odpowiedź może Cię nieco zaskoczyć, gdyż Świadkowie Jehowy nie obchodzą żadnego z tych świąt. Powodem jest to, że postrzegają je jako pochodzenia pogańskiego. Jednocześnie nie przestrzegają żadnej z tradycji z nimi związanych.

Świadkowie Jehowy wierzą, że Boże Narodzenie nie opiera się na naukach Jezusa Chrystusa. To przekonanie opiera się ponownie na ich interpretacji Biblii, która nigdzie nie stwierdza, że należy świętować narodziny Jezusa. Jeśli chodzi o Wielkanoc, członkowie tej wspólnoty obchodzą natomiast tzw. Dzień Pamięci, czyli Wieczerzę Pańską, upamiętniającą śmierć Jezusa Chrystusa.

Świadkowie Jehowy i dzieci

Tam, gdzie Świadkowie Jehowy i inne kościoły ponownie nie zgadzają się, jest kwestia stosowania antykoncepcji. W przeciwieństwie do katolików, jehowiści nie zabraniają jego stosowania, gdyż twierdzą, że Biblia nie mówi, że małżeństwa muszą mieć dzieci. Natomiast zajmują takie samo rygorystyczne stanowisko w sprawie aborcji, jak inni chrześcijanie, ponieważ uważają, że jest to już pozbawienie życia.

Dzieci Świadków Jehowy mogą być ochrzczone lub nie. Ruch tego nie nakazuje, a to, czy to zrobi, zależy wyłącznie od decyzji zainteresowanych rodziców. Często chrzest odbywa się, gdy potomstwo jest nastolatkiem lub osobą dorosłą, ponieważ osoba starsza może już sama zdecydować, czy chce przyjąć chrzest, czy nie.

Wychowanie dzieci w rodzinach Świadków Jehowy odbywa się oczywiście według zasad biblijnych, a ich potomstwo uczy się wiary od najmłodszych lat. Dzieci Świadków Jehowy na ogół uczęszczają do przedszkoli, ale ponieważ nie obchodzą one tradycyjnych świąt chrześcijańskich, zwykle trzeba wcześniej poinformować nauczycieli przedszkoli o ich wierzeniach.

Jeśli chodzi o karanie niegrzecznych dzieci, jest to podobne do innych rodzin, zarówno katolickich, jak i niewierzących. Pismo Święte rzeczywiście mówi, że rodzice mają karcić swoje dzieci. Dyscyplinowanie w tym przypadku oznacza raczej pouczanie. W Biblii nie ma wzmianki o fizycznym karaniu dzieci. Nie jesteśmy jednak w stanie ocenić, jaka jest rzeczywistość w przypadku poszczególnych rodzin.

Świadkowie Jehowy: jedzenie i alkohol

Ponieważ Świadkowie Jehowy wierzą, że każdy pokarm jest darem Boga, zawsze modlą się przed jego spożyciem. Każdy członek ruchu może odmawiać modlitwę na głos lub w duchu, według własnego uznania. Wyjątkiem są jednak posiłki rodzinne i towarzyskie. W tym przypadku modlitwę odmawia na głos najstarszy członek zgromadzenia. Świadkowie Jehowy nie mają żadnych rygorystycznych ograniczeń dietetycznych.

Jednak dawniej panowała tradycja, że Świadkowie Jehowy nie jedzą mięsa zawierającego jeszcze krew. Tak naprawdę ruch rzekomo nie przyjmuje krwi w żadnej postaci, nawet w formie transfuzji. Członkowie stowarzyszenia bardzo rygorystycznie przestrzegają zasad spożywania alkoholu, a zwłaszcza palenia. Ponieważ Biblia nie zabrania spożywania alkoholu w rozsądnych ilościach, Świadkowie Jehowy mogą sobie pozwolić na jego ograniczone ilości. Jednak upijanie się jest potępiane tak samo jak palenie.