Czy jesteś pod wrażeniem wytrzymałości drewna jarzebiny, które jest bardzo wysokiej jakości i pięknie wybarwione? A może spodobały Ci się małe zielonkawo-żółte do pomarańczowo-czerwonych owoce jesionu, które kształtem przypominają jabłka lub gruszki i są idealne do produkcji brandy? Jeśli chcesz posadzić to drzewo we własnym ogrodzie, możemy doradzić Ci, gdzie będzie się najlepiej rozwijać i jak je pielęgnować.
Występowanie Oskerush
Centrum pierwotnego rozmieszczenia oskarów stanowi obszar wzdłuż Morza Śródziemnego, który obejmuje Półwysep Bałkański (głównie Chorwację, Serbię, Macedonię, Grecję lub Bułgarię), Włochy, południowo-wschodnią Francję, ale także Hiszpanię. Z tych obszarów, ze względu na stopniowe ocieplanie się klimatu, gatunki drzew rozprzestrzeniły się później spontanicznie na inne kraje, takie jak Austria i Szwajcaria.
Jednak łoziny można również znaleźć w środkowych Niemczech, z najbardziej wysuniętym na północ występowaniem odnotowanym w Saksonii-Anhalt, a także w kilku miejscach w Afryce Północnej i Turcji. Na dzisiejszą dystrybucję wpłynęła długa tradycja uprawy osier. Najbardziej masywne drzewa można znaleźć w północnej Francji, Niemczech, Czechach i na Słowacji.
Podczas gdy jerzabiny znalazł optymalne warunki w Europie Środkowej, w południowych i południowo-wschodnich częściach kontynentu, gdzie istnieje długotrwała uprawa, drzewa są mniejsze i mają krótszą żywotność. Jeśli chodzi o typowe rozmieszczenie, na naszym obszarze rośnie głównie w zbiorowiskach leśnych ciepłolubnych lasów dębowych lub grądów, ale można go również spotkać w lasach subśródziemnomorskich.
Niestety, obecnie łozina jest jednym z najbardziej zagrożonych gatunków drzew w Europie i choć jej zasięg jest duży, to nigdzie nie ma jednolitego i ciągłego drzewostanu, a spotkać można jedynie grupy kilku drzew razem. Chociaż żurawie te są sadzone w stosunkowo dużych ilościach, tylko jedna dziesiąta z nich dożywa wieku produkcyjnego, a tych, które osiągają wiek 100 lat, jest jeszcze mniej.
Wymagania dotyczące uprawy
Na próżno zastanawiasz się, jak sprawić, by Oscherus mógł dobrze rosnąć w naszej okolicy i byś mógł cieszyć się obfitymi zbiorami smacznych owoców? W lokalnych warunkach drzewa te mogą być sadzone na nizinach, ale także na wzgórzach, od około 150 do 500 metrów nad poziomem morza. Lubią ciepły i umiarkowany klimat z dłuższym sezonem wegetacyjnym i mają stosunkowo szeroką niszę ekologiczną.
Chociaż jesion wyniosły jest gatunkiem ciepłolubnym, dojrzałe drzewa są w rzeczywistości bardzo odporne. Podczas gdy młode jesiony mogą tolerować temperatury do -4 °C, starsze drzewa mogą radzić sobie z temperaturami znacznie niższymi, a mianowicie do -30 °C. Ponadto są one również odporne na ekshalacje i smog.
Ze względu na to, że są raczej światłolubne, lepiej wybrać miejsce, które otrzymuje więcej światła słonecznego w ciągu dnia. Jednocześnie należy uważać na otaczające nasadzenia, które w przyszłości mogą zacieniać drzewa. Wybierając odpowiednią lokalizację, warto również upewnić się, że wokół drzewa jest wystarczająco dużo miejsca.
Jeśli chodzi o glebę, to to ciepłolubne drzewo preferuje obszar, który nie jest podmokły. Idealne gleby to humusowe, głębokie, bogate w składniki odżywcze gleby, które rozkładają się na podłożach wapiennych i mają pH między 7 a 8. Ogólnie rzecz biorąc, im chłodniejszy klimat lokalny, tym bardziej suche i nasłonecznione siedlisko jest wymagane.
Sadzenie oskerush
Zastanawiasz się, jak przebiega proces sadzenia Oscery? Ważne jest, aby przede wszystkim pomyśleć o wystarczającej ilości miejsca wokół żurawki w przyszłości, a drzewo to wymaga mniej więcej tyle samo miejsca, co drzewa orzecha włoskiego. Z tego powodu należy unikać sadzenia innych gatunków drzew w promieniu 10 metrów. Sadzenie najlepiej przeprowadzić jesienią.
Oskary można uprawiać bezpośrednio z nasion, ale można je również szczepić na innych żurawiach lub gruszach. Rosną one jednak bardzo wolno, więc najłatwiej jest kupić już wyhodowane drzewo z koroną. Jeśli zdecydujesz się wyhodować sadzonkę, najpierw musisz wykopać dołek o około 10 centymetrów szerszy i głębszy niż sama bryła korzeniowa.
Przed umieszczeniem drzewka w przygotowanym dołku należy zakwasić dno dołka, wbić co najmniej jeden palik podporowy (najlepiej trzy) i wlać około 10 litrów wody. Gdy woda wsiąknie w ziemię, należy wyjąć drzewko z pojemnika, delikatnie ścisnąć bryłę korzeniową i przyciąć luźne korzenie o około jedną trzecią ich długości.
Następnie umieścić drzewko w przygotowanym dołku, dodając najpierw górną część wydobytej ziemi, a następnie dolną część do kminku. Dobrym pomysłem jest również delikatne potrząsanie drzewkiem podczas sadzenia. Następnie należy je podlać, wsypać resztę suchej ziemi i ubić, aby woda szybko nie wyparowała. Na koniec należy przywiązać żurawkę do palika, który ochroni ją przed silniejszym wiatrem.
Pielęgnacja jarzebiny
Drzewa wymagają niewielkiego, ale stałego dopływu wody z ziemi, szczególnie w okresie kwitnienia i dojrzewania owoców. Dlatego regularne podlewanie jest szczególnie ważne w młodym sezonie, aby zapewnić drzewu wystarczającą ilość wilgoci. Żurawie pozyskują wodę poprzez system korzeniowy, który może osiągnąć głębokość kilku metrów. Jeśli chodzi o przycinanie, po podstawowym przycinaniu edukacyjnym przeprowadza się tylko okazjonalne przycinanie.
Jeśli mają optymalne warunki wzrostu, Oscerouses rozwijają się w wielu różnych siedliskach i mogą rosnąć bardzo szybko w młodości (do 1 metra rocznie). Jednak pod presją konkurencji ze strony otaczających drzew, jako dorosłe osobniki zwykle wymagają bardziej suchych stanowisk. Najbardziej ograniczającymi czynnikami są brak światła i składników odżywczych, nieodpowiednia temperatura, ale także długotrwałe podlewanie gleby.
Rozmnażanie żurawki Osceola
Żurawka Osceola jest jednopienną rośliną drzewiastą, która jest zdolna do samozapylenia. Aby jednak wykiełkować, nasiona muszą najpierw przejść przez przewód pokarmowy ptaków lub ssaków na wolności. Jeśli chodzi o sztuczne rozmnażanie, istnieje kilka metod stosowanych przez hodowców. Obejmują one szczepienie i pobieranie korzeni lub, w stosownych przypadkach, sadzonek ziół.
W praktyce oskary są również rozmnażane przez nasiona, ale w tym przypadku uprawa jest czasochłonna. Ponadto, jeśli nasiona zostaną pozostawione zbyt długo w miąższu dojrzałego owocu, stracą zdolność kiełkowania. Dlatego ważne jest, aby uzyskać nasiona tak szybko, jak to możliwe, a po zimowej stratyfikacji (ułożeniu ich w piasku do momentu rozpoczęcia kiełkowania) można je następnie wysiać do mniejszych doniczek.
Choroby i szkodniki
Oskerushas są bardzo cenione przez hodowców, ponieważ zwykle unikają typowych chorób roślin rdzeniowych, takich jak chloroza, parch, plamistość sadzy i monilioza. Choroby grzybicze są czasami spotykane na korzeniach młodych sadzonek Oscherus i to samo dotyczy niektórych starych, zaniedbanych drzew, które można spotkać w naturze.
Jeśli chodzi o owoce, omacnica prosowianka może czasami zaskoczyć swoją robaczywością. Z drugiej strony, nie musisz martwić się o inne dobrze znane szkodniki, takie jak parch jabłoni, a oskary nie są podatne na porażenie przez gąsienice jabłoni lub larwy trociniarki jabłoniowej, ćmy gruszowej, owocnicy gruszowej lub omacnicy jabłoniowej.
Oskerush: Sprzedaż drzew i cena
Zastanawiasz się, gdzie można kupić oskary? Jeśli chcesz rozpocząć ich uprawę, idealnym rozwiązaniem jest zakup drzewka bezpośrednio w szkółce lub w sklepie ogrodniczym, gdzie sprzedawane są w pojemnikach. Takie sadzonki mają dobrą bryłę korzeniową, a ich wysokość waha się od 20 centymetrów do 1,5 metra. Oczywiście można je również znaleźć w Internecie. Jeśli chodzi o koszt, normalna cena oscery wynosi około 2 do 20 euro, w zależności głównie od wielkości konkretnej sadzonki.
Gdzie rośnie Oscherus?
Pierwotnie oskary występowały głównie wokół Morza Śródziemnego, na Półwyspie Bałkańskim, we Włoszech, południowo-wschodniej Francji i Hiszpanii. Stamtąd rozprzestrzeniły się na inne kraje, takie jak Austria, Szwajcaria, Niemcy, Węgry, Słowacja i Czechy. W naszym kraju rośnie głównie w zbiorowiskach leśnych ciepłolubnych lasów dębowych lub lasów dębowych, a także występuje w lasach subśródziemnomorskich.
Jakie są wymagania uprawowe Oscherus?
W lokalnych warunkach Oscherus można sadzić na nizinach, ale także na wzgórzach, rosnąc na wysokości od około 150 do 500 metrów. Lubią ciepły i umiarkowany klimat z dłuższym sezonem wegetacyjnym, są stosunkowo wymagające pod względem światła, ale dobrze radzą sobie z mrozami i są odporne na ekshalacje i smog. Jeśli chodzi o glebę, idealne są obszary niepodmokłe. W szczególności powinny to być gleby humusowe i głębokie, bogate w składniki odżywcze, które rozkładają się na podłożu wapiennym.
Jak sadzi się żurawkę Oscherus?
Ważną rzeczą do zapamiętania jest to, że żurawka osier wymaga większej ilości miejsca, więc należy zostawić około 10 metrów przestrzeni z każdej strony. Drzewa te można wyhodować bezpośrednio z nasion, ale można je również szczepić na innych żurawiach, a najprostszym sposobem jest zakup już wyhodowanego drzewa z koroną. Następnie sadzi się je w przygotowanym dołku, dobrze podlewa i przywiązuje do palika, który chroni osikę przed silnymi wiatrami.
Jakiej pielęgnacji wymaga skunks?
Posadzone drzewa wymagają stałego (ale niewielkiego) dopływu wody z ziemi, szczególnie w okresie kwitnienia i dojrzewania owoców. Regularne podlewanie jest ważne dla młodych jesionów, ale starsze żurawki pozyskują większość wody dzięki bogatemu systemowi korzeniowemu, który sięga na duże głębokości. Po podstawowym przycinaniu wymagane jest tylko sporadyczne przycinanie. Dobrą wiadomością jest również to, że unika się typowych chorób głównych gatunków.